دلیل اینکه اینجا همراهتون هستم:

به نظر من – به عنوان فردی که سالهاست دروس بالینی مرتبط با داروسازی رو تدریس میکنم – داروسازی رشته ی بسیار دلنشینیه که حین گذروندن واحدهای درسی، یه حس رضایت از درس خوندن و به خاطر سپردن رو ایجاد میکنه؛ اما مانعی که بعد از فارغ التحصیلی وجود داره و خیلی از دانشجوهام بعد از ورود به بازار کار داروسازی باهاش مواجه میشن، فاصله ی نسبتاً عمیقی هست که بین دانسته های خودشون با اطلاعات مورد نیاز برای موفق بودن در محیط بالین’ حس میکنن.

تقریباً اکثر دانشجوهام مدتی بعد از فارغ التحصیلی دوباره یادی از معلم هاشون میکنن و سراغ ازمون میگیرن، البته این بار برای کمی گِله گزاری از اینکه چرا این همه مطلب سخت و پیچیده خوندیم که به کارِمون نمیاد، و چرا الان چیزهایی که برای موفق و مؤثر بودن لازم داریم رو نمیدونیم!

بیش از ۱۰ سال هست که یکی از شنونده های صبورِ این شکایت های دوستانه و به حق’ بودم و هستم. از طرفی عاشقِ کارم هستم، یعنی آموزش و تدریس. میخوام همینجا به دانشجوهای عزیزم بگم که صداشون رو شنیدم، حرفشون رو قبول دارم و اینجام برای همین! یه جمله ی معروفی میگه: «تا چیزی رو حس نکرده باشی، نمیتونی آموزشش بدی»؛ پس من اینجام تا داروسازی رو دوباره بهتون آموزش بدم. اما اینجا فقط قراره اونچه که در عمل به کارِتون میاد رو بگم؛ قرار نیست اسیرِ سرفصل ها و بایدهای آموزشی باشیم، فقط قراره از عمل حرف بزنیم، از بیمار، از بالین، و از یک داروسازِ ماهر و باسواد در محیط بالین.

آیا فقط داروسازان و دانشجویان داروسازی؟

مسلماً نه. همه ی همکاران عزیزمون در کادر درمان میتونن از این آموزشها بهره ببرن. ما حتی بعضی مطالب رو اختصاصاً برای این عزیزان تهیه کردیم. برای دانشجویان و دانش آموختگان پزشکی، پرستاری و مامایی، و حتی همکاران تکنسین عزیزمون در داروخانه ها.